NwN: Hordes of the Underdark

Epilogi

Mefistofeles

• Gracz zmusił Mefistofelesa do powrotu do Canii – Toril został uratowany, lecz diabeł nie zapomniał o przeżytym upokorzeniu i planuje swą zemstę na bohaterze Waterdeep.
• Gracz zmusił Mefistofelesa do służenia mu – Toril został uratowany, a diabeł wyczekiwał dnia, gdy bohater umrze, by odzyskać wolność. Podobno próbował wykorzystać w stosunku do niego podobną intrygę jak w przypadku Valsharessy, lecz odniósł ponowną porażkę.
• Gracz zmusił Mefistoflesa do dzielenia z nim władzy nad Baator – prowadziliście wiele wojen, a wpływy bohatera były znaczące w wielu Zewnętrznych Sferach. Diabeł podobno próbował wykorzystać w stosunku do niego podobną intrygę jak w przypadku Valsharessy, lecz odniósł ponowną porażkę.
• Gracz zabił Mefistofelesa – świat przez moment zadrżał w posadach, lecz wielu nie wierzyło, by można było zabić samego władcę Canii. Podobno jego wola przetrwała i opętała obce ciało, planując swą zemstę na bohaterze Waterdeep.

Pomniejsze Postacie

• Gracz ożywił Daelana Czerwonego Tygrysa w Podgórzu – Półork zajął miejsce wśród starszyzny plemiennej. Przez wiele lat strzegł północy i przeprowadził Uthgardt przez najtrudniejszy okres jego historii. Pod koniec żywota został wzniesiony ku nieboskłonowi i zajął miejsce pośród najszlachetniejszych ze swego ludu.
• Gracz ożywił Toma Szubienicznika w Podgórzu – zręczny złodziejaszek szybko wyruszył z Waterdeep w nieznanym kierunku, lecz wiele karczemnych opowieści głosi, że zdołał skraść fajkę Elminstera, a nawet władał Luskanem. Wiarygodność tych pogłosek jest wątpliwa i tylko jedna wydaje się prawdziwa, że po ucieczce z miasta został zabity przez oszalałego włóczęgę imieniem Sammy.
• Gracz ożywił Linu La'neral w Podgórzu – kapłanka Sehanine powróciła na Evereskę, gdzie została mianowana arcykapłanką. Niesterty, wkrótce potem obróciła świątynię w ruiny i musiała uciekać do Waterdeep. Działała tam dla dobra ogółu, korzystając ze swych zdolności dyplomatycznych i dobroci.
• Gracz ożywił Sharwyn w Podgórzu – bardka napisała balladę o przeżytych przygodach, która znalazła wielkie uznanie na cormyrskim dworze, gdzie otrzymała posadę nadwornego barda. Jakiś czas potem zakochała się w szpetnym osobniku i, porzucając dworskie godności, żyła w ubóstwie u boku ukochanego, będąc wreszcie szczęśliwą.

Podmrok

• Gracz zdradził Wyrocznię – pamięć o twej zdradzie przetrwała w Podmroku setki lat, chociaż żaden z wyznawców Eilistraee nie przeżył, by dokonać zemsty. Pośród innych Drowów uznany zostałeś za przybysza nieokazującego litości słabym.
• Gracz wsparł Wyrocznię i oddał jej Zwierciadło Wszechwidzenia – Wyrocznia przetrwała atak Mefistofelesa i jej wyznawcy poszukują innych Drowów, które pragnęłyby ujrzeć światło dzienne. Dzięki zwierciadle praca eilistraelitów była o wiele łatwiejsza.
• Gracz wsparł Wyrocznię, lecz nie oddał jej Zwierciadło Wszechwidzenia – Wyrocznia przetrwała atak Mefistofelesa i jej wyznawcy poszukują innych Drowów, które pragnęłyby ujrzeć światło dzienne. Nie jest to jednak łatwe. Drowie matrony wciąż wysyłają swoich zabójców, by pokrzyżować plany Wyroczni.
• Gracz nie zniszczył ich sojuszu z Drowami – mimo upadku Valsharessy, jej sojusz z Łowcami Umysłów przetrwał. Ilithidzi przewodzeni przez Arcymózg i chronieni przez Drowy stali się istną potęgą, wysyłając swych szpiegów również na powierzchnię.
• Gracz zniszczył Arcymózg – bez swego przywódcy Ilithidzi z Zrovak'Mur popadli w anarchię i z czasem stali się sługami Drowów, a ich moce psioniczne były pod stałą kontrolą.
• Gracz oddał Zwierciadło Wszechwidzenia Arcymózgowi – Ilithidzi dzięki zwierciadle szybko przejęli władzę w Podmroku i z czasem wysyłali swych szpiegów na powierzchnię.
• Gracz zniszczył Vix'thrę – mieszkańcy Ponurej Otchłani walczyli z najeźdźcami, z biegiem czasu stając się bastionem dla tych, którym udało się uciec z niewoli.
• Gracz nie zniszczył Vix'thry – rozwściceczony Drakolisz zniszczył Ponurą Otchłań, gdzie po dziś dzień duchy jęczą przeklęte imię gracza.

Cania

• Gracz przywrócił Canię starożytnym Baatorianom – Cania przestała być częścią Baator, tworząc niezależną sferę. Krążą pogłoski, że diabły próbowały odzyskać krainę, lecz niewiadomo czy im się to udało.
• Gracz nie pozwolił na powrót Mefistofelesa do Canii – mroźne piekło stało się krwawą łaźnią gdyż każdy chciał zająć miejsce Mefistofelesa.
• Gracz przejął kontrolę nad Canią – kraina rozkwitła pod rządami gracza. Miasto Zaginionych Dusz mogło konkurować z samym Sigil. Dzięki wiedzy Znających gracz nie miał sobie równych i władał niepodzielnie.
• Gracz wygnał Mefistofelesa do Canii – niewiele się zmieniło. Diabły wydobywały lód, a dusze powiększały zastępy Zaginionych.

Śpiący

• Gracz zabił Śpiącego – nie wielu uroniło za nim łzę. Planetarzy dawno o nim zapomnieli, a mieszkańcy Bator nie darzyli większym uczuciem. Wyłącznie niektórzy Githzerai wciąż próbują prowadzić życie zgodnie z jego naukami.
• Gracz został prawdziwą miłością Śpiącego – Planetar czekał na powrót gracza i kochał go ze szczerego serca. Z czasem sam gracz zaczął darzyć go uczuciem. Ich dusze połączyły się w jednocz, dzięki czemu gracz stał się nieśmiertelny.
• Prawdziwa miłość Śpiącego umarła bądź odrzuciła jego uczucie – z powodu odrzucenia ogarnęła go czarna rozpacz. Z każdym kolejnym wiekiem jego duch stapiał się coraz bardziej z lodami Canii, aż stał się z nią jednością.
• Prawdziwa miłość Śpiącego odwzajemniła uczucie – razem podróżowali poprzez sfery, a ich życie było niekończącym się miesiącem miodowym.
• Gracz nie obudził Śpiącego – Planetar wciąż śni o swej prawdziwej miłości, a jego nadzieja i wiara wciąż trwają niewzruszone.

Aribeth de Tylmarande

• Aribeth była dobra, zdradziła gracza i zginęła w bitwie – niespokojny duch Elfki zaznał ukojenia. Ponowna śmierć zapewniła jej wieczne zapomnienie.
• Aribeth była dobra, zdradziła gracza i nie zginęła w bitwie – męczona poczuciem winy za zdradę, szukała miłosierdzia gracza i je otrzymała, stając się tym samym najwierniejszym jego towarzyszem.
• Aribeth była dobra i gracz zmusił ją do pokochania go – duch Elfki nie uległ przemijaniu w przeciwieństwie do gracza. Na łożu śmierci gracza wyznała mu nienawiść.
• Aribeth była dobra i kochała gracza – duch Elfki nie uległ przemijaniu w przeciwieństwie do gracza. Na łożu śmierci gracz obiecał jej, że spotkają się w kolejnych wcieleniach. Zrozpaczony duch z czasem zniknął. Legendy głoszą, że ich kolejne wcielenia połączyła wieczna miłość.
• Aribeth była dobra – duch Elfki powrócił do Neverwinter, gdzie pomagał chorym i strapionym. Z czasem brzemię winy uległo zmniejszeniu. Plotki głoszą, że ukazał się jej sam Tyr i ukoił jej cierpienie, sprowadzając ją do Lunii.
• Aribeth była zła, zdradziła gracza i zginęła w bitwie – niespokojny duch Elfki nie zaznał ukojenia. Mimo ponownej śmierci jej duch nadal pozostał wierny złu skrywanemu w sercu.
• Aribeth była zła, zdradziła gracza i nie zginęła w bitwie – mimo zdrady, gracz nie zniszczył ducha Elfki. Uznała ona jego zwycięstwo i odeszła w stronę miastowych zaułków, chociaż ciąż czuł wokół siebie jej dumną, złowieszczą aurę.
• Aribeth była zła i gracz zmusił ją do pokochania go – duch Elfki nie uległ przemijaniu w przeciwieństwie do gracza. Na łożu śmierci gracza odgryzła mu kawałek ucha. Podobno gracz spotkał ją ponownie w piekle, gdzie odbyła się pomiędzy nimi nierozstrzygnięta bitwa.
• Aribet była złą i kochała gracza – duch Elfki nie uległ przemijaniu w przeciwieństwie do gracza. Podobno gracz spotkał ją ponownie w piekle, gdzie razem szerzyli strach pośród diabłów i mieszkańców sfer.
• Aribeth była zła – duch Elfki powrócił do Neverwinter, gdzie nawiedzał mieszkańców i sprowadzał na nich plagi. Z czasem do miasta przybył bohater, który przeciwstawił się jej tyranii i wygnał z tego świata.

Nathyrra Kant'tar

• Gracz zmusił ją do pokochania go – opuściła Podmrok, lecz nie zaznała wolności. Została zmuszona do porzucenia Eilistraee na rzecz służby u gracza. Posłusznie wykonywała rozkazy, jednocześnie knując zemstę, która nigdy nie nastąpiła.
• Nathyrra kochała gracza – opuściła Podmrok i zaznała szcześcia u boku gracza. Czasami powracała do wyznawców Eilistraee i szerzyła wiarę bogini, lecz zawsze wracała do osoby, którą kochała.
• Nathyrra zdradziła gracza i nie zginęła w bitwie – pomimo zdrady, gracz chciał jej wybaczyć, lecz Drowka uciekła pod osłoną nocy. Powróćiłą do wyznawców Eilistraee I szerzyła wiarę bogini. Poczucie winy męczyło ją do końce jej dni.
• Nathyrra brała udział w bitwie – opuściła Podmrok i tam szerzyła wiarę w Eilistraee, wyprowadzając liczne Drowy na powierzchnię.

Valen Shadowbreath

• Valen zdradził gracza i zginął w bitwie – zgodnie ze swym pragnieniem, bies poległ w ferworze walki, lecz jego imię zostało szybko zapomniane, przytłoczone sławą gracza.
• Valen zdradził gracza i nie zginął w bitwie – biec przebył wiele krain Torilu, jednakże ponownie odezwał się w nim zew krwi i wziął udział w niekończącej się Wojnie Krwi.
• Gracz zmusił go do pokochania go – porzucił marzenia o podróżach na rzecz służby u gracza. Z czasem zestarzał się przedwcześnie i umarł we śnie, zmarnowany monotonią życia.
• Valen kochał gracza – razem z graczem podróżował po Torilu. Z czasem powrócili do sfer, lecz bies nie poczuł ponownie zewu krwi, gdyż jego serce było już zajęte.
• Valen brał udział w bitwie – podróżował po Torilu i przeżył wiele ciekawych przygód. Darzył gracza przyjaźnią i razem zapisali się na kartach historii wielkimi czynami. Z czasem powrócił do Sigil, gdzie zajął wysoką pozycję.

Deekin Scalesinger

• Deekin zdradził gracza i zginął w bitwie – zginął nędzną śmiercią, nie zaznając prawdziwej wolności.
• Deekin zdradził gracza i nie zginął w bitwie – męczony popełnionym błędem postanowił stać się niezależnym bohaterem i odniósł znaczący sukces. Z czasem powrócił do swego plemienia w Górach Nether, gdzie stał się pierwszym prawdziwym koboldzim przywódcą, wyprowadzając swych pobratymców z jaskiń i tworząć wraz z ludźmi wielorasową osadę będącą symbolem ponadrasowego pokoju.
• Deekin brał udział w bitwie – pełen wiary w siebie postanowił stać się niezależnym bohaterem i wielkim bardem, co mu się udało. Z czasem powrócił do swego plemienia w Górach Nether, gdzie stał się pierwszym prawdziwym koboldzim przywódcą, wyprowadzając swych pobratymców z jaskiń i tworząć wraz z ludźmi wielorasową osadę będącą symbolem ponadrasowego pokoju.

Gracz

• Gracz zmusił Mefistofelesa do służenia mu – szybko zyskał bogactwo i poważanie jako Pogromca Diabła. Stał się żywą legendą, o której bardowie stworzyli niezliczone pieśni i peany.
• Gracz posiadał charakter Zły i zabił Mefistofelesa – całe armie drżały przed jego obliczem. Zło pleniło się wszędzie, gdzie postała jego noga, a ludzie zastanawiali się, czy nie lepiej byłoby pod panowaniem diabła.
• Gracz posiadał charakter Dobry i zabił Mefistofelesa – cały Faerun okraszony został jego pomnikami. Stał się żywą legendą, aż zasiadł pośród mitów. Plotki głoszą, że wciąż podróżuje pomiędzy sferami i szerzy dobro.
• Gracz posiadał charakter Neutralny i zabił Mefistofelesa – wdzięczności za uwolnienie od diabła nie było końca. Na jego cześć ustanowiono święto, a wielu władców radziło się jego mądrości. Jego dalsze losy nie są jednoznaczne. Niektórzy mówili, że zniknął pośród sfer, inni że został dobrotliwym władcą odległej krainy.
• Gracz przyłączył się do Mefistofelesa – całe armie drżały przed ich sojuszem. Zło pleniło się wszędzie, gdzie postały ich nogi. Nic nie mogło ich zatrzymać.
• Gracz zajął miejsce Mefistofelesa – stał się postrachem Faerunu i kolejnym celem sił dobra. Podczas śmierci przysiągł powrócić i wywrzeć zemstę na swoich zwycięzcach. Podobno jego dusza pokutuje w lochu wypełnionym zbielonymi kośćmi jego ofiar.